මටත් තිබුනා ප්‍රේමයක් රටට ණය නැති වීර පුතෙකුට ජීවිතේ දිගු දුරක් යන්නට පාරමිතාවන් දහසක්...
කුරුටු
වැදලා දෙමවිපියො පා යුග සිනා සලා යුධ පිටියට වැදුණි කෙසරඟ එඩි පාලා ඇට ලේ...
පන්ති එන්නට එපා ගුරුතුමා කිව්වැයි ඇසී බිම බලාගත්තෙ ඇයි උඹේ වරදක් නැතී උතුමෙකුයි කිව්වාට...
ආසයිනේ දැක ගන්න කෝලකම් විදගන්න අතින් අත අල්ලන්න හීනෙකටවත් එන්න… පපුතුරේ හැංගෙන්න සුසුම් උනුහුම්...
හිතේ රැදෙන්නෙ ඔබගේම රුවමැයි නවතනු කෙලෙසද හිතම ඔබේමැයි යන්නට හැකිවද මා හිදි තැනමැයි ආදරයේ...
යෞවනය මගෙ සිහින අතහැර හුගක් කල් මන් ගෙව්ව හින්දා තිබුනෙ එක අරමුණයි මා වෙත...
අහඹුවක් හමුවීම ජීවිතේ අතරමග නවතින්න බෑ ඉතින් හැමදාම අපි අපේ ලග අයිති නැති හීනවල...
මුවින් නොදොඩා අතින් නොඅල්ලා නෙතින් පමණක්ම විදිමින් ගෙවෙන දිනනම් හරි දිගයි සිතින් විදවා මුවින්...
දර ලිපකයි තැම්බුවෙ කොස් ඇට පොඩ්ඩ… මැටි කොරහට දැමුවේ මම ලස්සනට… කන්න නැතිව හඩනා...
නොදුටු කිරි සිනා අහිමිව ගියපු විට…. පොළවට පස් නොවී ජීවත් වෙලා කිම…. වරද කොතැනදැයි...
